Ik heb het nu al een hele tijd over Alfons' familie gehad.
Totdat ik bijna Alfons zelf vergat.
Want wat beleeft hij na zijn dood door de dolk
eigenlijk op zijn hoge wolk?
Toen hij aankwam bij de hemelpoort
deed hij niet precies wat dan hoort.
Hij liep niet naar de kreeftenhemel, zijn nieuwe thuis.
maar schoof aan bij het banket van Zeus.
Zeus en de goden vonden dat veel moed.
En dus vond de oppergod het goed.
Toen begonnen ze met het hoofdgerecht
Alleen hadden de goden nog één ding niet gezegd.
Dat goden ook graag kreeften eten
en ze waren Alfons helemaal vergeten.
Toen werd onze kreeft overmand door woede en verdriet.
En hij rende naar de keuken waar hij de anderen kreeften losliet
Die lopen nu weer op aarde rond
en zijn kern en kerngezond.
Alle goden schaamden zich
en Zeus beloofde plechtig:
"We zullen alle kreeften voortaan sparen
en dus ook jouw familie bewaren.
Nu heb je al twee keer moed vertoond.
dat moet worden beloont!
Hierbij roep ik je uit tot kreeftengod
en beschik je over alle kreeften hun lot."
Iedereen juichtte en het was feest
en sinds z'n dood was Alfons nog nooit zo blij geweest.