Sorry dat het zo lang duurde, ik was het schriftje met het gedicht kwijt

Het moest toch een keer gebeuren
Alfientje kon niet altijd blijven treuren
Ze stond bij de supermarkt in de rij
Toen kwam er een knappe kreeft bij
Hij bood haar een bos rozen aan
Toen moest ze wel blijven staan
Hij heette zebedeus, zebedeus de krab
Hij was een echte heer, en vreselijk knap 
Alleen zaten ze met een probleem
Waar ging hun kreeft-krabrelatie heen?
Niemand zit op zoiets te wachten 
De buren gingen alfientje verachten
maar hun liefde was toch veel meer waard
Dus verliet alfientje huis en haard
In een auto met lobje en peter erin
Hun huis liet ze open voor een nieuw gezin  
Zevertrokken naar het platteland
Naar een huisje zonder buren aan de waterkant
Ze hebben een bed and kreeftfast gemaakt
En hebben alle records gekraakt
Alle bedden zijn bezet
En ook de kinderen hebben dikke pret
Hoewel, lobje was echt niet blij
Met al die krabben-dikdoenerij
Zebedeus was te streng voor haar,
Met dit onderwerp zijn we nog niet klaar.....

Geschreven door: Louise